Botanical Gardens en the Wetlands

Na een dagje uitbrakken liepen Yannick en ik in een door spotjes verlichte botanical garden. Het was alsnog erg warm en ik had het gevoel totaal te worden lekgestoken (wat later vooral tussen de oren bleek te zitten, gelukkig). Dit kon de pret niet drukken, we volgden een kronkelweg door het park waarbij Google Maps ons vaak van dwalen heeft gered. De tropische bomen met enorme luchtwortels, de jasmijn en een bonsaituin, grotendeels achter het gesloten hek, het was erg rustig in het park. Was beter geweest om de wandeling vóór 17:00 te hebben gedaan, maar alsnog heerlijk.

In de avonduren ontdekten we een karaokebar waar we nog even de boel flink op stelten hebben gezet.. De volgende dag grabden we een grab (de lokale über) naar the Wetlands, een reservaat gelegen op de noordoostpunt van het hoofdeiland. Hier wandelden we langs de kust en zagen Maleisië aan de overkant liggen. "Look out for the crocodile!" viel er overal te lezen. En we werden niet teleurgesteld. Vrij vlot begon de pret al met twee flinke wielwebspinnen naast het pad, waarop ondergetekende toch wat voorzichtiger verder liep. Wielwebspinnen, als de taxonomie klopt, bleken later niet agressief of giftig te zijn. Achteraf is het mooi wonen...

Later, bij het filmen van een cicade die oorverdovend tekeer ging, liep een hondachtig beest langs ons heen. Instinctief trok ik m'n been weg en bleef zo nog even een paar tellen in de (niet fight, niet flight maar) fright modus staan, waardoor het beeldmateriaal van de otter die hupsend het pad over rende helaas niet al te best is.

De weg vervolgde zich naar een tweede Visitor Centre, waar helaas geen lunch voorradig was. De hongerklop lag dus op de loer, want we waren pas halverwege. Yannick had gelukkig nog wat m&ms over. Bij binnenkomst was er een klassieke movie scene waarbij 3 vleermuizen opschrokken en zich om ons heen fladderend uit de voeten maakten. Op de terugweg zouden we er een stuk of 15 slapend aantreffen, een stuk schattiger...

En toen was het zover. Na eerst een flinke (komodo?)varaan tegen te zijn gekomen, schoot Yannick me aan en wees naast ons op... Een krokodil! Pal naast het pad. Gelukkig zat er 'n houten hekje tussen, maar toen het beest z'n bek open deed twijfelden we alsnog niet en liepen langzaam maar zeker niet kalm wat naar achteren (flight..) Er is een foto! De adrenaline gierde door ons lijf.

De terugweg was per bus en metro, er viel niks te grabben vanuit deze uithoek. Knikkebollend, nadat de adrenaline was uitgewerkt en er wat zoete broodjes in gegaan waren, bereikten we onze stop. Die avond kwam Olaf onze kant op en vierden we onze laatste avond in Singapore met een cocktail op een rooftopbar.

En dan nu... De eerste trip naar Cambodja. Moet zeggen dat ik het best spannend vind (net als de wetland wandeling). :-) De gate gaat over 5 minuten open, dus... here we go..!

The wedding!

De tekst neemt nogal toe in aantal en volume dus dit wordt een kort verslagje. Het was niks minder dan een top-bruiloft, bestaande uit een heerlijk diner gevolgd door een flinke afterparty in een technotent, met prachtig uitzicht op de Marina Bay (aan de andere kant ten opzichte van het hotel, dus dat vulde elkaar precies aan).

Wij hebben voornamelijk op het balkon genoten van de avond/nacht en het restant van onze contante pot verbrast aan het onbetaalbare pils, met een prata'tje toe. The 'morning' after (deze 8 januari begon om 13:30 voor ons) doorgebracht bij het zwembad. Yannick is op jacht naar een ijsje, ik wacht tot de gevoelstemperatuur daalt onder de 35 graden. In de strandstoel werk ik de verhalen bij van 6 en 7 januari. Vanavond gaan we naar de botanical garden. :-)

Crash that gate!

De nacht van 6 op 7 januari bleek de jetlag toch nog van zich te laten horen. Tussen 0100 en 0400 lagen Yannick en ik klaarwakker en overwogen zelfs om nog wat eten van de bingokaart te laten komen. De hongerklop werd na een uitgebreid digitaal vergelijkend warenonderzoek gestild met een zak M&M's. Om 0555 vertrok ik met lederhosen in de tas per bus naar Alex voor een ontbijt van pretzels, koffie en een soort Duitse zoete camembert waarvan mij de naam is ontschoten.

Uiteraard waren de 4 Duitsers en 'n wat onwennige Hollander op de minuut punctueel op de opwachtingsplek, waar al snel duidelijk werd dat de eerste opdracht goor eten betrof. En, jazeker, maar liefst twee bakken duriyan behoorden daar ook toe. Aangezien ik "gisteren" mijn opluchting slecht had verhuld, werd ik onmiddellijk op deze taak gezet, terwijl de anderen zich op de chili, toast met een soort rot ei en ranzige dragonfruit stortten. De bridesmaids waren onaangenaam verbaasd toen deze bordjes in een gestaag tempo werden geleegd. Er was nog een zak spekkies die door 2 personen moest worden leeggeschrasd, minimaal 5 stuks tegelijk (dit ging met mondjes van 20+, het waren kleine spekkies en ze smaakten zoals ze in Nederland doen) en toen was de eerste horde wel genomen.

Opdracht 2: human tower, dit werd liggend volbracht en ik mocht als 1 na bovenste dus ook dit viel mee. Dit gold ook voor de onderste heren, waar ik niet graag mee had geruild...

Laatste opdracht, 3 mannen per lift omhoog en 2 per trap en uiteraard: it was a trap (... Ha-ha). De liftjongens mochten opdrukken, duriyan ruiken en een handstand doen totdat iedereen er was en de trap moest langzaam worden beklommen. Aangezien ik al een hele doos duriyan ophad, viel de lucht mee en kwam ik ook hier erg goed weg.

Bij de gate moest conform de traditie nog wat geld worden overhandigd en toen (.....) was de crash een feit!

De tea ceremony die erop volgde was met familie en een eer om mee te maken. Het bruidspaar geeft op basis van anciënniteit steeds aan een stelletje een kopje thee, geknield, om een rood envelopje te ontvangen als zegening van hun huwelijk.

Om 10:30 was onze rol volbracht. Ik keerde terug per bus naar Yannick, die na de jetlagnacht zelf net was ontwaakt uit een diepe slaap. Powernapje gedaan terwijl hij ontbeet en samen door naar Marina bay.

Toeristisch ten top, de route naar de gardens by the bay (met de beroemde boom-vormige kassen) loopt door een winkelcentrum en het hotel Marina Bay zelf is voor de happy few. Wij als onbenullen liepen de lift in, die uiteraard alleen met keycard kon worden bediend, maar we hadden mazzel. Een gast liep achter ons aan en we konden naar de bovenste etage! Eigenlijk was etage 56 toegankelijk voor toeristen (met ticket). Etage 57 bestond uit een zwembad met 4 controleurs op kaartjes, maar óók een ongecontroleerd prachtig uitzicht over de gardens by the bay. De vrachtschepen lagen tot aan Indonesië te wachten voor de haven.

Conform eigen traditie ook een kopje koffie beneden in de lounge gedaan (afgesproken maximumprijs: 10 dollar en dat was het ook precies). Voor 8 dollar kregen we er onbeperkte toegang tot het dessert-buffet bij. Onwennig namen we wat macrons en 'n bescheiden stukkie Belgische chocoladetaart af, maar ons werd aangemoedigd nog een extra bordje te gaan halen omdat het bijna ging sluiten. Voorrrrruit dan maar! Toch nog een soort van prima deal voor die 18 piek, maar wel lekker duf van alle suiker erna.

De gardens by the bay waren nog toeristischer, zigzagrijen voor de kassa dus het was snel bekeken. Het was intussen ook alweer bijna tijd voor...

Duriyan

Het is alweer 8 januari dus tijd om het blog op te pakken waar het is geëindigd: de avond van de 6e. We waren onderweg om "the good stuff" te eten. Duriyan blijkt een in mijn beleving sterk naar ui ruikend en smakend goedje te zijn, wat qua textuur tussen mango en pudding in bungelt. Als je je door de eerste happen hebt heen geworsteld, wordt het wat vanille- en citroenachtig. Het leeuwendeel van de groep vond het niet voor herhaling vatbaar, maar Wolfgang (de vader van de bruidegom) en ik vonden het wel gaan.

De proeverij vond plaats op strandstoeltjes naast een groot zwembad en aangezien we toch doorweekt de bus in waren gestapt... Eindigde de dag met een heerlijke duik. "Morgen" was de bruiloft en ik mocht deelnemen aan de gate crashing en tea cermony als een van de groomsmen. Een eer, maar: ook met een uitdaging. Het doel van het crashen der gate is namelijk dat Olaf door het uitvoeren van opdrachten vanuit de bridesmaids de poort van het appartement, waarin Chu zich verschanst, doet openen. Hulp vanuit de groomsmen kon uiteraard niet ontbreken...

When it rains, it (Singa)poors

Vandaag was het Dragonboat dag. Eerst vertrokken we richting een winkelcentrum voor een ontbijt van koffie met de lange straal (geen toestemming vanuit de toko voor beeldmateriaal) en Kaya Toast. Dit ontbijt was een tip van de "101 foodie bingo kaart" op de website van de bruiloft van Olaf en Chu.

Yannick koos dapper voor de bijbehorende eieren, die nooit meer dan een minuut in de pan kunnen hebben gebakken, zodat het bingovakje mocht worden afgekruist. Het kommetje ei werd zonder bestek opgeslurpt, Rocky style! Duimen voor/tegen de salmonella.

We stapten daarna onder het Mariott hotel (met prachtige architectuur) de metro in richting het boaten, wat een heerlijke teamactiviteit met 21 (8 tegen 13) vrienden en familie vanuit Olaf's kring bleek te worden.

Er werd vervolgens in het aanliggende parkje een 20-litervat pils aangeboord (equivalent aan 2 goudstaven hier). Halverwege het opdrinken betrok de hemel in een wolkendek dat al snel een apocalyptische waterlaag over ons heen goot gedurende 20 minuten. Dus dáár zijn die pagodes voor... (toestemming voor beeldmateriaal wordt niet langer gevraagd, zie foto's!)

Dit verhaal werd getikt inde busrit vanaf de kade naar Olaf's tijdelijk onderkomen, waar we straks Duriyan gaan eten. Een ander hokje op de bingokaart. Hiervan zou de kwaliteit sterk variëren en de schoonvader van Olaf, meneer Wong, heeft dus speciaal spul laten thuisbezorgen. Het is schijnbaar een naar verroting ruikend fruit en staat daarom in een apart 'quarantaine-compartiment' in Mr. Wong's koelkast... Ben benieuwd!

Aankomst

Zo, het eerste (korte) verslagje vanuit het hotel op ochtend dag 2! Aan het einde van de vlucht vlucht met wat weinig slaap kon de trui uit want het is hier tropisch! Dat zie je al direct op de luchthaven, die rijkelijk behangen is met planten die ik nog niet eerder "in het wild" heb gezien. Yannick, mijn reisgenoot voor de komende dagen, landde 1 uur later.

Na het dumpen van de tassen en een korte douche ontmoetten we Olaf, de bruidegom met Chu, de bruid, en 5 anderen. Ik ben blij dat ik met Yannick de eerste dagen optrek! De anderen zijn gezellig, maar haken snel af. We eindigen ondanks de jetlag dus samen met Olaf om 00:30 voor een late night snack. Prata (pannekoekjes met Indische dip), die overigens voor 3 (a 4) personen incl.frisdrank ongeveer hetzelfde kosten als 1 flesje pils hier... Goed voor je lever dus, dit land.

We vertrekken nu voor ontbijt en dragon boaten.

Welkom!

Ha familielid en/of vriend,

Na menig reisblog met een licht groene aanblik te hebben gelezen, valt een avontuur mij ten deel waarin ik mag afreizen naar het Verre Oosten. Als 'zeer geldige reden' de uitnodiging voor een bruiloft en als 'zeer geldig excuus' dat de KLM namens mij een boom zal planten ergens (...).

Beter laat dan nooit! Dus vlak voor het inpakken (van een berg 'hopelijk word ik niet ziek' spullen en een zwembroek) hierbij een kort welkomstwoordje.. Jullie zien de updates ongetwijfeld vanzelf verschijnen, dit wordt m'n eerste solo reis en het zal me behagen om al dat moois te delen met jullie.

Alvast bedankt voor het lezen en tot in het hedendaagse Indochina... :-)

Reisschema

Singapore

Do 05/01 Dag 1: aankomst singapore, avond borrel

Vrij 06/01 Dag 2: Dragonboaten

Zat 07/01 Dag 3: Bruiloft!

Zon 08/01 Dag 4: Morning after

Ma 09/01 Dag 5: Laatste dag, backpack fixen

Siem Reap

Di 10/01 Dag 6: reizen naar Siem Reap

Woe 11/01 Dag 7 Stad verkennen

Do 12/01 Dag 8 Tempel toer 1

Vrij 13/01 Dag 9 Tempel toer 2

Pnom Penh

Zat 14/01 Dag 10 Reizen naar Pnom Penh

Zon 15/01 Dag 11 S21, Killing fields

Koh Rong Saloem

Ma 16/01 Dag 12 Reizen naar Koh Rong Sanloem

Di 17/01 Dag 13 He

Woe 18/01 Dag 14 Le

Do 19/01 Dag 15 Maal

Vrij 20/01 Dag 16 Niks

Pnom Penh

Zat 21/01 Dag 17 Naar Pnom Penh, kleren wassen

Zon 22/01 Dag 18 Shoppen ^^

Ma 23/01 Dag 19 naar Singapore, naar huis